من میکروبم

موهای فشن من نشانه جلفی من و ریش و پشم تو نشانه ی ایمان توست
عمامه و عبای تو نشانه از پیامبر دارد و لباس من نشان از غرب دارد
خاک کربلایی که تو می خوری تو را شفا می دهد و شرابی که من می خورم مرا به جهنم می برد
شال سبز دور گردن تو نشانه سیدی تو (آقایی تو) و گردنبد دور گردنبند دور گردن من نشانه ی انحراف من است
ذکری که تو زیر لب می گویی تبدیل به عسل های بهشت می شود و ترانه ای که من زیر لب می گویم تبدیل به آتش جهنم می شود
وقتی تو صیغه می کنی ثواب می کنی و وقتی من زنا می کنم گناه می کنم
اسم عربی تو خدا را خوشنود می کند و اسم پارسی من خدا را می رنجاند
مرده تو شفا می دهد پس مرده تو هم ارزش دارد ولی مرده من بی ارزش است
حرف های تو حرف های خداوند است و حرف های من حرف های گول خورده غرب است
عقیده تو عقیده درست مرجع تقلید توست و عقیده من عقیده عقل پر خطای عقل من است
خلاصه تو بهشتی هستی و من جهنمی تو عسل بهشت می خوری و من آتش جهنم ولی باز هم زنده باد آتش جهنم